HSE F - Kampioen
Wat doe je als ploeg wanneer je er net een ongeslagen seizoen hebt opzitten? Je probeert dit te herhalen natuurlijk.
Na een sterk begin kwam de eerste test op een vrijdag avond in Anderlecht tegen Elite Brussels. Die test werd met glans doorstaan met een overwinning van bijna 30 punt. Niets leek een nieuw ongeslagen seizoen in de weg staan. Waar echter geen rekening mee gehouden werd waren werkverplichtingen en blessures waardoor we geregeld enkele sterkhouders moesten missen. De eerste verlies match kwam er thuis tegen Londerzeel die veel te sterk en hongerig voor de dag kwamen. Het leek alsof we aangedaan waren van dit verlies want de week er op verloren we ook van Elite Brussels, weliswaar maar met enkele punten maar toch. Geen ongeslagen seizoen en geen kampioen dan maar was de teneur in de ploeg. Het leek alsof dit misschien bevrijdend werkte want we begonnen terug beter te spelen en in moeilijke momenten deden we wat een kampioenen ploeg moet doen, de rug rechten en vol door gaan. En misschien ook een beetje geluk hebben. Elite Brussels verloor zowaar ook 2 keer na mekaar en we stonden terug eerste met nog 3 matchen te gaan en 2 winnen was voldoende voor een nieuw kampioenschap.
Of het nu 6 man was die met 1 puntje op Merchtem gaan winnen of een meegekomen junior die verlengingen uit de brand sleept op Zaventem, een ploeg bestaat uit individuen die één voor één hun rol hebben binnen de ploeg. En iedereen speelde zijn rol perfect, zeker toen we vorige zondag ons tot kampioen mochten kronen. De woorden back2back klonken nooit zo mooi.
Dus Ivan, Mikey, Bosse, Eddie, Matti, Rigor, Peter, Nando, Yevgen, Tuur, Bollie, Woutte, Henkes, Jarne, Brakke, Willy, Mille, Veronique en Siska:
BEDANKT.