Academy Nieuws

Interview met Idris Lasisi

Bent, jeugdspeler bij de U12, en Lenn, rolstoelbasketter, trokken samen naar Leuven om er een interview af te nemen van Idris Lasisi. Hij komt dit seizoen naar Leuven om jeugdploegen te coachen, iets waar hij na zijn professionele basketbalcarrière naar uitkijkt? Je ontdekt het in dit interview!

Bent, jeugdspeler bij de U12, en Lenn, rolstoelbasketter, trokken samen naar Leuven om er een interview af te nemen van Idris Lasisi. Hij komt dit seizoen naar Leuven om jeugdploegen te coachen, iets waar hij na zijn professionele basketbalcarrière naar uitkijkt? Je ontdekt het in dit interview!

Op welke leeftijd ben je gestart met basketbal?

Ik ben begonnen toen ik ongeveer 10 jaar oud was. Ik heb eerst 4 jaar voetbal gespeeld en nog wat andere sporten geprobeerd maar uiteindelijk bleek mijn passie voor basketbal toch het grootste en dan ben ik vol overtuiging beginnen spelen. 

Waarom heb je voor basketbal gekozen? 

Ik heb echt van alles geprobeerd: Ik heb gevoetbald, tennis gespeeld, atletiek gedaan maar basket was en bleef toch de sport die ik het leukste vond en dan ben ik daarin verder gegroeid. Voetbal vond ik ook altijd erg leuk, maar ik hield niet echt van de regen en de sneeuw, een probleem waar je bij basketbal, dat voornamelijk indoor wordt gespeeld, toch geen last van hebt 

Zijn er misschien toch nog enkele verborgen talenten die je uit het voetbal hebt meegenomen? 

Hmm dat is een goede vraag… Fysiek gezien denk ik niet echt dat voetbal mij ‘extra’ kwaliteiten heeft opgeleverd, maar voetbal lag misschien wel aan de basis van mijn goede hand-oog coordinatie. Daarnaast heb ik uit mijn jeugdjaren als voetballer zeker en vast ook een goed inzicht gekregen in de ruimte waardoor ik vrij snel opmerk waar er mogelijkheden zijn voor een open lay-up of de assist naar een vrije man. 

Wat herinner je je nog uit je eigen jeugdopleiding? 

In mijn jeugdjaren speelde ik al bij Leuven Bears, ik keer nu dus terug naar mijn roots, naar een plek waar het basketbalavontuur ook voor mijzelf begon. Destijds hadden we een aantal heel goede jeugdploegen. Ik heb hier gespeeld tot mijn 19 jaar en herinner mij nog dat we bijna elk seizoen meestreden voor de 1e plek in de competitie alsook voor de Beker van Vlaanderen en die van Vlaams-Brabant. Nu wil ik van aan de andere kant van de lijn, als trainer, de jeugdspelers van vandaag naar een even glorierijke toekomst leiden!

Had je toen al ambitie om prof te worden?  

In het begin heb ik daar even van gedroomd, maar toen verwachtte ik zeker nog niet dat ik die ambitie waar zou kunnen maken. De echte aanzet om mij in het avontuur te lanceren is er pas gekomen toen ik mee mocht trainen met de A-kern. De verhalen van de internationale spelers spraken mij enorm aan en dan heb ik enkele jaren later de stap gezet om in Amerika te gaan spelen. 

Wat is het grootste verschil tussen basketbal in Belgie en de Verenigde Staten? 

In Amerika gaat het er veel fysieker aan toe, de spelers daar zijn vaak erg athletisch en soms ook egoistischer. Iedereen wilt graag scoren en als je dan de bal krijgt grijp je meestal gewoon je eigen kans terwijl we hier in België veel beter samen spelen en ook tactischer te werk gaan. 

Wat wil je in de toekomst binnen het basketbal nog bereiken? 

Ik wil graag de ervaring die ik zelf als speler heb kunnen opdoen doorgeven aan de jeugdspelers van Leuven Bears om hen zo goed mogelijk te begeleiden. Ik stap in een realtief nieuw avontuur, vermits ik tot hiertoe nooit zelf training heb gegeven, maar ik kijk er met enthousiasme naar uit om mij voor de volle 100% in dit nieuwe avontuur te lanceren. Later, wil ik eventueel wel training geven aan oudere spelers, maar wat de toekomst brengt zullen we wel zien: ik wil mij nu eerst focussen op deze ambitie!

Wat is je beste herinnering uit je tijd als profspeler? 

De eerste bekerfinale met Mons Hainaut in Vorst Nationaal, de sfeer die daar hing was onbeschrijfelijk. Zoveel supporters bij elkaar gepakt zien om jouw team naar de overwinning te schreeuwen zorgde bij mij voor een onbeschrijflijk gevoel al hoop ik natuurlijk om nu als trainer mee aan de basis te kunnen staan van nieuwe successen!

Wat vind je essentieel om mee te geven aan de jeugspelers? 

Plezier maken, hard werken en discipline zijn superbelangrijk voor mij. Ik was zelf ook maar een laatbloeier, daarbovenop was ik dan nog eens de kleinste van de ploeg en ik was lang niet altijd bij de beste maar ik ben blijven doorzetten, ik ben blijven werken en uiteindelijk ben ik er toch geraakt! Ook tijdens een wedstrijd is die mentaliteit trouwens belangrijk, je moet genieten van zo’n wedstrijd en ookal sta je achter blijven werken, blijven proberen is de boodschap. 

Wie is je sportidool? 

Op jonge leeftijd keek ik vaak met bewondering naar de NBA, soms zelfs voor ik examen ging doen. Destijds was ik een grote fan van Carmelo Anthony, Allen Iverson en natuurlijk ook Michael Jordan. Als ik iemand van buiten basketbal zou moeten kiezen ga ik voor Usain Bolt! 

Bedankt voor het interview Idris en veel succes volgend jaar bij Leuven Bears!